برهمکنش ماده تاریک با خلا و کاهش ثابت کیهان شناسی

چکیده یکی از مسائل پیچیده کیهان شناسی استاندارد مسأله ثابت کیهان شناسی است . مشاهدات حاکی از آن هستند که است ، در حالی که پیشگویی فیزیک ذرات برای مقدار ثابت کیهان شناسی حدود 10120 مرتبه بزرگتر از مقدار مشاهده ای است . این تفاوت در مقدار مشاهده ای و تئوری به مسأله ثابت کیهان شناسی معروف است .یکی از رهیافت های حل مساله ثابت کیهانشناسی این است که با زمان تغییر یابد و در طول تکامل عالم چگالی انرژی خلأ به درون ذرات مادهتبدیل یابد . بنابراین طی این فرآیند ثابت کیهان شناسی کاهش می یابد .ما یک تقریب پدیدار شناختی برای مطالعه تکامل کیهان شناسی کاهش خلأ براساس یک فرض ساده درباره شکل اصلاح شده میزان انبساط ماده خواهیم داشت : .در این چارچوب ، تقریباً همه مدلهای کاهش خلأ کنونی می توانند در یک روش ساده یکی شوند .مابحث می کنیم که این تقریب نمی تواند مساله میزان سازیرا حل کند. همچنین رویارویی مدل را با مشاهدات بررسی می کنیم . با استفاده از معادله حالت موثر ، در می یابیم که مدل یک کاندید ممکن برای مدل های فانتوم است . علاوه براین ، چگالی انرژی تاریک موثر را هم می سازیم و در این راه با مشکلات روش معادله حالت موثر رو به رو نمی شویم . از بحث ترمودینامیکی فرآیند کاهش خلأ ، در می یابیم که پارامتر باید مثبت باشد . ما نشان می دهیم که چگونه این دسته از مدلهای جفت شدگی می توانند در جملاتی از دینامیک میدان نرده ای تفسیر شوند .